*boink* Update

"Hij die bar runt maar zelf ook dronken wordt met klanten, niet goed bezig"
- Japans spreekwoord, ook wel algemene kennis

Hallo iedereen!

Mijn excuses voor het totale gebrek aan updates over mijn blog de afgelopen maand! Op de een of andere manier is het er niet meer van gekomen, wat wellicht een beetje spijtig is want nu heb 'k al zoveel andere dingen meegemaakt dat het al niet meer te vertellen is allemaal.. Tja zo gaan die zaken. Vooralsnog attendeer ik iedereen ten ene male erop op Facebook een foto-impressie te kunnen vinden van wat ik hier zoal doe.

De laatste tijd is het dus erg druk geweest! De colleges en het bijbehorende huiswerk nemen veel tijd in beslag, en de rest gaat op aan lol maken en leuke dingen ondernemen. Zo kwam Esther natuurlijk 10 dagen en hebben we 1000 leuke dingen gedaan (en zowat alle colleges geskipt), maar ben ik bijvoorbeeld ook afgelopen weekend op weekend geweest met een groep Jappen die een internationale uitwisselingscircle hebben opgericht en dus ook feesten met buitenlanders (dat is waar het op neer komt natuurlijk). Dit tripje was erg cool, hele mooie bergen en landschappen gezien (zelfs Fuji-san helemaal vanuit hier!), een aquarium met rare beesten waarvan sommigen me sterk aan bepaalde Japanners/Koreanen hier lieten denken en als klap op de vuurpijl midden in de lobby een gigantische hangende opgezette walvis die een kerstmanpak aangehezen had gekregen. Probeer dat maar eens te vinden in Blijdorp. Verder was er een groot kampvuur waarboven nabe (kokende bouillon waarin allerlei groente/vlees/noedels worden getiefd en daarna gezamenlijk opgevreten) was geplaatst, en ook Japanse stijl bungalows die in feite uit een rieten vloer met wat dekens bestaan waar we per huisje met z'n 12en in moesten 'slapen'. Combineer dit met dronken Japanners die om half 4 's nachts naar buiten moeten om te overgeven en daarbij over iedereen heen struikelen, en een heerlijk weekendje is geboren. En passant zijn we ook naar de Ise-shrine, de belangrijkste en bekendste shinto-tempel van Japan, gegaan. Iedereen was echter een beetje brak (behalve de Europeanen uiteraard!).

Zo gaat de tijd hier super snel! Het is immers alweer twee maanden geleden dat ik het koude kikkerlandje achter mij liet om de glorie van het Japansche Keizerrijk over me heen te laten walsen, maar het voelt alsof ik er maar net ben. Aan de andere kant ben ik ook wel weer gesettled in het studentenleven hier, met verschillende clubs van Japanners en ook de internationale borrel/vereniging en nieuwe vrinden bij de vleet. Ook bevalt mijn nieuwe kamer me uitstekend, vooral de ligging 5 minuten tov de Uni is prettig, maar ook het feit dat de nare 終電 (laatste trein, gaat om 12u) niet meer mijn probleem is. Met de fiets ben je overal en iedereen fietst in Kyoto.

Vandaag was het 18 graden en scheen de zon, geen wind. Bizar om te lezen hoe het winterse weer tekeergaat en het Nederlandse landschap geselt met haar onvergeeflijke uitingen van sneeuw, wind, en kou, daar wij vandaag aan de rivier 2,5 uur in de zon gelegen hebben met alleen ons shirtje, wat snacks, en ijskoud pilsje en goed gezelschap. Zo kom je december wel door! Toch is ook hier de winter right around the corner en zal het wel flink kouder worden binnenkort.

Morgenochtend hebben ik en een paar andere stereotype Europeanen (inclusief token black guy) weer een fotoshoot voor het Universiteitsblad, totaal geen zin in maar het is de laatste keer (hoop ik). Dan kunnen we ons met recht modellen noemen, ik neem de universiteitsbrochure wel mee naar NL als ie uitkomt, we zijn allen stiekem wel benieuwd naar het resultaat. Esther heeft ook een middagje toen ze net aankwam meegeposeerd bij een tempel en op een brug, dus we zullen zien! Geinig, geinig.

Er is nog heel veel te vertellen maar ik hou het hiermee even voor gezien, vanaf nu zal 'k toch proberen de blog wat vaker te verversen met wat kleine verhaaltjes van belevenissen hier en daar in het verre exotische Japan. Ter afsluiting wat leuke plaatjes van de tijd dat Esther hier was!


Dit was overigens een arcadespel waarin je, na 'geïrriteerd te raken en je frustratie ergens kwijt moet', de kleine eettafel zo hard mogelijk moet omkieperen, waarna hij meet hoe ver het eten terechtkomt! Ik had toch zo'n 10 meter, best trots. :)